_______________________
ဒီေန႔ စာဖတ္ဝုိင္းရွိတယ္တဲ့ .. ။
တစ္ခ်ိန္က ရန္ကုန္ထိ တကူးတက သြားၿပီး နားေထာင္ခဲ့ရတာမို႔
ကိုယ့္ၿမိဳ႕မွာ လာလုပ္တာကို ဝမ္းသာၾကည္ႏူးတဲ့ စိတ္နဲ႔
အရင္ရက္ေတြကတည္းက အလုပ္ေတြကုိ ျဖတ္ထားခဲ့တယ္ .. ။
ေၾကာ္ျငာတာ သိပ္မေတြ႕မိတာေၾကာင့္ရယ္၊ စေနမိုးက မနက္ကတည္းက ေစြေနတာေၾကာင့္ရယ္
နားေထာင္မယ့္သူ ရွိပါ့မလား လို႔ ေတြးမိခဲ့ေပမယ့္
ပ်ိဳးခင္းသစ္ ႐ံုးခန္းေရွ႕ကို ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္မ စိုးရိမ္စိတ္မ်ားသြားေၾကာင္း သိလိုက္ရတယ္။
ေဖာ္ေရြတဲ့ အၿပံဳးနဲ႔ လာသမွ်လူေတြကို ခရီးဦးႀကိဳျပဳရင္း တာဝန္ကိုယ္စီနဲ႔ အလုပ္မ်ားေနၾကတဲ့
အျပာႏုေရာင္ ဆင္တူ ဝတ္ထားတဲ့ ပ်ိဳးခင္းသစ္ အဖြဲ႕သားေတြနဲ႔ အတူ
အေရာင္စံု၊ အေသြးစံု၊ အရြယ္စံု စာေပကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့သူေတြက
စာဖတ္ဝိုင္းျပဳလုပ္မယ့္ အခန္းထဲမွာေရာ၊
လမ္းတစ္ဖက္ကမ္းက ''အေမ'' လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲမွာပါ အသီးသီး ေစာင့္ဆိုင္းလို႔ .. ။
ကၽြန္မ ေရာက္ၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ဆရာ/ဆရာမေတြလည္း ေရာက္ရွိလာခဲ့ၾကတယ္။
စာေပကို ခ်စ္တဲ့ ေစတနာေၾကာင့္ ထင္ပါရဲ႕ .. ။
မနက္ေစာေစာကတည္းက ထြက္လာၾကတယ္လို႔ သိထားရေပမယ့္ ပင္ပန္းပံု မရဘဲ
လန္းဆန္းေနဆဲ .. ။
အစီအစဥ္ စကတည္းက ဆြဲေဆာင္သြားလိုက္တာ
စာဖတ္သူေတြနဲ႔ အခမ္းအနားမွဴး ဆရာမ ရဲ႕ စကားလံုးေတြမွာ နစ္ေျမာၿပီး
စီစဥ္သူေတြ တိုက္တဲ့ ေကာ္ဖီ နဲ႔ မုန္႔ကိုေတာင္ စားဖို႔ သတိမရခဲ့ဘူး .. ။
စာေရးသူေတြ ကိုယ္တိုင္ ဖတ္ျပတာမို႔
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္၊ ဝတၳဳ တစ္ပုဒ္ ကို စာရြက္ေပၚမွာ ဖတ္ရတာထက္ အရသာ ပိုခဲ့တယ္ .. ။
ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳ အပိုင္းအစေတြ၊ မ်က္ႏွာေပၚမွာ ျဖတ္ေျပးေနတဲ့ ခံစားခ်က္ အရိပ္အေယာင္ေတြ၊ ေျပာျပေနတဲ့ အသံအနိမ့္အျမင့္ေတြေၾကာင့္
ထူးျခားတဲ့ ရသေတြ ေပါင္းစပ္ ေပ်ာ္ဝင္ေနခဲ့ပါတယ္ .. ။
စာေရးေကာင္း႐ံုတင္ မကဘဲ အဆို အတီး ပိုင္ ႏိုင္တဲ့ ဆရာေတြေၾကာင့္
စာဖတ္ဝုိင္းက ပိုၿပီး ၿမိဳင္ဆိုင္ခဲ့တယ္ဆိုလည္း မမွားပါဘူး .. ။
နားေထာင္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ နားေထာင္လာလိုက္တာ
အခ်ိန္ေတြ ကုန္လို႔ ကုန္မွန္းေတာင္ မသိတဲ့အထိပါပဲ ..။
စာဖတ္ဝိုင္း ၿပီးသြားၿပီး ဆရာ/ဆရာမေတြ ျပန္သြားၾကတဲ့အထိလည္း
သူတို႔ရဲ႕ စကားလုံးေတြက ေလျပည္နဲ႔အတူ ေမႊးျမ က်န္ခဲ့ပါတယ္ .. ။
ကၽြန္မ ေတြးမိတယ္ ..
စာေရးသူတိုင္းဟာ စာဖတ္သူေတြ ျဖစ္ၾကေပမယ့္
စာဖတ္သူတိုင္းကေတာ့ စာေရးသူေတြ မျဖစ္ခဲ့ၾကဘူး ။
စာဖတ္႐ံုပဲ ဖတ္တဲ့ သူေတြက အစာေကာင္းေကာင္း ေတြ႕တဲ့အခါ ၿမိန္ၿမိန္ယွက္ယွက္ စားသံုးတတ္တဲ့ ငွက္ကေလးေတြနဲ႔ တူၿပီး
စာဖတ္႐ံုတင္မက စာျပန္ေရးႏိုင္တဲ့သူေတြက်ေတာ့ အစာေကာင္းေတြ႕တဲ့အခါ
ကိုယ္တိုင္ စားသံုး႐ံုတင္မကဘဲ အသိုက္ထဲမွာ က်န္ခဲ့တဲ့ အျခားေသာ ငွက္ကေလးေတြကို
ေဝမွ် ခ်င္တဲ့ စိတ္နဲ႔ ျပန္အန္ၿပီး ေကၽြးတတ္တဲ့ ငွက္ကေလးေတြနဲ႔ တူတာပဲ .. လို႔ .. ။
ဒီေန႔လည္း ကၽြန္မတို႔ ၿမိဳ႕ကေလးကို အန္ေကၽြးတတ္တဲ့ ငွက္ကေလးေတြ
အမ်ားႀကီး ေရာက္လာၾကတယ္။
သူတို႔ေတြ အန္ေကၽြးသြားတဲ့ အန္ဖတ္ေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါပဲ .. ။
ကၽြန္မရဲ႕ ယူႏိုင္စြမ္းအားနဲ႔ အကုန္အစင္ မေကာက္ယူႏိုင္ေပမယ့္
လက္လွမ္းမီသမွ် သိမ္းက်ံဳးယူခဲ့တယ္။
စာေပ ဝမ္းစာျပည့္ဝတဲ့သူေတြရဲ႕ အန္ဖတ္ေတြမို႔ ရတနာထက္ တန္ဖိုးထားရင္းေပါ့ .. ။
ၾကည့္ေလ ... ။
ကၽြန္မ ေပြ႕ပိုက္ထားတဲ့ အန္ဖတ္ေတြ တလက္လက္ေတာက္ေနတယ္ မဟုတ္လား .. ။
၂၇.၆.၂၀၁၅ (စေနေန႔)
(စာဖတ္ဝိုင္း စီစဥ္ေပးခဲ့တဲ့ ပ်ိဳးခင္းသစ္ အဖြဲ႕သားအားလံုးနဲ႔
လာေရာက္ေပးခဲ့တဲ့ ဆရာ/ ဆရာမ အားလံုးကို ဂါရဝျပဳလ်က္)
နားေထာင္မယ့္သူ ရွိပါ့မလား လို႔ ေတြးမိခဲ့ေပမယ့္
ပ်ိဳးခင္းသစ္ ႐ံုးခန္းေရွ႕ကို ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္မ စိုးရိမ္စိတ္မ်ားသြားေၾကာင္း သိလိုက္ရတယ္။
ေဖာ္ေရြတဲ့ အၿပံဳးနဲ႔ လာသမွ်လူေတြကို ခရီးဦးႀကိဳျပဳရင္း တာဝန္ကိုယ္စီနဲ႔ အလုပ္မ်ားေနၾကတဲ့
အျပာႏုေရာင္ ဆင္တူ ဝတ္ထားတဲ့ ပ်ိဳးခင္းသစ္ အဖြဲ႕သားေတြနဲ႔ အတူ
အေရာင္စံု၊ အေသြးစံု၊ အရြယ္စံု စာေပကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့သူေတြက
စာဖတ္ဝိုင္းျပဳလုပ္မယ့္ အခန္းထဲမွာေရာ၊
လမ္းတစ္ဖက္ကမ္းက ''အေမ'' လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲမွာပါ အသီးသီး ေစာင့္ဆိုင္းလို႔ .. ။
ကၽြန္မ ေရာက္ၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ဆရာ/ဆရာမေတြလည္း ေရာက္ရွိလာခဲ့ၾကတယ္။
စာေပကို ခ်စ္တဲ့ ေစတနာေၾကာင့္ ထင္ပါရဲ႕ .. ။
မနက္ေစာေစာကတည္းက ထြက္လာၾကတယ္လို႔ သိထားရေပမယ့္ ပင္ပန္းပံု မရဘဲ
လန္းဆန္းေနဆဲ .. ။
အစီအစဥ္ စကတည္းက ဆြဲေဆာင္သြားလိုက္တာ
စာဖတ္သူေတြနဲ႔ အခမ္းအနားမွဴး ဆရာမ ရဲ႕ စကားလံုးေတြမွာ နစ္ေျမာၿပီး
စီစဥ္သူေတြ တိုက္တဲ့ ေကာ္ဖီ နဲ႔ မုန္႔ကိုေတာင္ စားဖို႔ သတိမရခဲ့ဘူး .. ။
စာေရးသူေတြ ကိုယ္တိုင္ ဖတ္ျပတာမို႔
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္၊ ဝတၳဳ တစ္ပုဒ္ ကို စာရြက္ေပၚမွာ ဖတ္ရတာထက္ အရသာ ပိုခဲ့တယ္ .. ။
ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳ အပိုင္းအစေတြ၊ မ်က္ႏွာေပၚမွာ ျဖတ္ေျပးေနတဲ့ ခံစားခ်က္ အရိပ္အေယာင္ေတြ၊ ေျပာျပေနတဲ့ အသံအနိမ့္အျမင့္ေတြေၾကာင့္
ထူးျခားတဲ့ ရသေတြ ေပါင္းစပ္ ေပ်ာ္ဝင္ေနခဲ့ပါတယ္ .. ။
စာေရးေကာင္း႐ံုတင္ မကဘဲ အဆို အတီး ပိုင္ ႏိုင္တဲ့ ဆရာေတြေၾကာင့္
စာဖတ္ဝုိင္းက ပိုၿပီး ၿမိဳင္ဆိုင္ခဲ့တယ္ဆိုလည္း မမွားပါဘူး .. ။
နားေထာင္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ နားေထာင္လာလိုက္တာ
အခ်ိန္ေတြ ကုန္လို႔ ကုန္မွန္းေတာင္ မသိတဲ့အထိပါပဲ ..။
စာဖတ္ဝိုင္း ၿပီးသြားၿပီး ဆရာ/ဆရာမေတြ ျပန္သြားၾကတဲ့အထိလည္း
သူတို႔ရဲ႕ စကားလုံးေတြက ေလျပည္နဲ႔အတူ ေမႊးျမ က်န္ခဲ့ပါတယ္ .. ။
ကၽြန္မ ေတြးမိတယ္ ..
စာေရးသူတိုင္းဟာ စာဖတ္သူေတြ ျဖစ္ၾကေပမယ့္
စာဖတ္သူတိုင္းကေတာ့ စာေရးသူေတြ မျဖစ္ခဲ့ၾကဘူး ။
စာဖတ္႐ံုပဲ ဖတ္တဲ့ သူေတြက အစာေကာင္းေကာင္း ေတြ႕တဲ့အခါ ၿမိန္ၿမိန္ယွက္ယွက္ စားသံုးတတ္တဲ့ ငွက္ကေလးေတြနဲ႔ တူၿပီး
စာဖတ္႐ံုတင္မက စာျပန္ေရးႏိုင္တဲ့သူေတြက်ေတာ့ အစာေကာင္းေတြ႕တဲ့အခါ
ကိုယ္တိုင္ စားသံုး႐ံုတင္မကဘဲ အသိုက္ထဲမွာ က်န္ခဲ့တဲ့ အျခားေသာ ငွက္ကေလးေတြကို
ေဝမွ် ခ်င္တဲ့ စိတ္နဲ႔ ျပန္အန္ၿပီး ေကၽြးတတ္တဲ့ ငွက္ကေလးေတြနဲ႔ တူတာပဲ .. လို႔ .. ။
ဒီေန႔လည္း ကၽြန္မတို႔ ၿမိဳ႕ကေလးကို အန္ေကၽြးတတ္တဲ့ ငွက္ကေလးေတြ
အမ်ားႀကီး ေရာက္လာၾကတယ္။
သူတို႔ေတြ အန္ေကၽြးသြားတဲ့ အန္ဖတ္ေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါပဲ .. ။
ကၽြန္မရဲ႕ ယူႏိုင္စြမ္းအားနဲ႔ အကုန္အစင္ မေကာက္ယူႏိုင္ေပမယ့္
လက္လွမ္းမီသမွ် သိမ္းက်ံဳးယူခဲ့တယ္။
စာေပ ဝမ္းစာျပည့္ဝတဲ့သူေတြရဲ႕ အန္ဖတ္ေတြမို႔ ရတနာထက္ တန္ဖိုးထားရင္းေပါ့ .. ။
ၾကည့္ေလ ... ။
ကၽြန္မ ေပြ႕ပိုက္ထားတဲ့ အန္ဖတ္ေတြ တလက္လက္ေတာက္ေနတယ္ မဟုတ္လား .. ။
၂၇.၆.၂၀၁၅ (စေနေန႔)
(စာဖတ္ဝိုင္း စီစဥ္ေပးခဲ့တဲ့ ပ်ိဳးခင္းသစ္ အဖြဲ႕သားအားလံုးနဲ႔
လာေရာက္ေပးခဲ့တဲ့ ဆရာ/ ဆရာမ အားလံုးကို ဂါရဝျပဳလ်က္)
No comments:
Post a Comment