သစ္ရြက္ကေလးေတြ စိမ္းလန္း
ပန္းကေလးေတြ ေမႊးပ်ံ႕
လမ္းကေလးေတြ ရွင္းသန္႔
ႏွင္းရနံ႔ က တစ္စ တစ္စ တိုး၀င္
ေလာကတခြင္ ၾကည္လင္သာလို႔
ဒီဇင္ဘာမွာ မိုးရြာေနပါတယ္ ♦♦♦
ဒီဇင္ဘာမွာ မိုးရြာေနတယ္ ကိုကို။
အခါေတာ့လြန္ခဲ့ၿပီေပါ့။
ဒါေပမယ့္ သီးႏွံဖ်က္တဲ့ မိုးမဟုတ္ရပါဘူး။
ပန္းကေလးေတြ လန္းဆန္း စိုေျပ႐ံုရြာတဲ့ မိုးေျပးႏုႏုေလးပါ။
မိုးေရျဖန္းလို႔ ျမင္ျမင္သမွ် အရာအားလံုး စြတ္စိုလွပလို႔။
မိုးရြာရင္ ပိုသတိရတယ္လို႔ ေျပာတတ္တဲ့ကိုကိုတစ္ေယာက္ ဘယ္မ်ားေရာက္ေနသလဲကြယ္။
အခ်ိန္တိုင္းမဟုတ္ေပမယ့္ ကိုကို႔ကို ငယ္ သိပ္လြမ္းေနပါတယ္။
ငယ္နဲ႔ ကိုကို စသိခဲ့တာလည္း မိုးရြာေနတဲ့အခ်ိန္မွာပဲေလ။
မိုးေအးေအးနဲ႔ ဘယ္မွ သြားခ်င္စိတ္မရွိလို႔ အြန္လိုင္းမွာ အခ်ိန္ျဖဳန္းဖို႔ စီစဥ္တဲ့ေန႔တစ္ေန႔မွာေပါ့။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ မိတ္ဆက္ေပးမႈနဲ႔ အြန္လိုင္းမွာ သိခဲ့ရတဲ့ ငယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ နိဒါန္းက သိပ္ေတာ့ မထူးဆန္းပါဘူးေနာ္။
မိတ္ဆက္ေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေျပာျပထားလို႔ ကိုကို ေတာ္တယ္ဆိုတာ ႀကိဳသိထားခဲ့ရေပမယ့္ ငယ္ သိပ္ခ်စ္သြားမိမယ္လို႔ေတာ့ ထင္မထားခဲ့ပါဘူး ကိုကို ။
မွတ္မွတ္ရရ ကိုကို စၿပီး မိတ္ဆက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ငယ္က ဂိမ္းတစ္ခုထဲမွာ နစ္ေနခဲ့တာ။
ဘယ္သူ႔ကိုမွ စကားေကာင္းေကာင္းျပန္မေျပာခဲ့တဲ့ ငယ့္ကို စကားေတြ အမ်ားႀကီးေျပာလာေအာင္ ကိုကို က ဆြဲေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရွိခဲ့တယ္။
ညာမေျပာတတ္တဲ့ ငယ့္ကို ကိုကို က သေဘာက်သြားခဲ့တယ္ဆို။
အတူတူပါပဲ ကိုကိုရယ္။
စကားေျပာေကာင္းတဲ့ ကိုကိုကလည္း ငယ့္အတြက္ မင္းသားေလးတစ္ပါး ျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္လာခဲ့တာပါ။
ဒီလိုနဲ႔ ငယ့္ရဲ႕ ေန႔ရက္ေတြတိုင္းမွာ ကိုကို႔ကို ေမွ်ာ္ေနမိခဲ့တယ္ေလ။
ကိုကို နဲ႔ စကားမ်ားမ်ား ေျပာျဖစ္လာေတာ့ ကိုကို႔ အေၾကာင္းေတြ သိခဲ့ရတယ္ ။
သာမန္မိသားစုကေန ဆင္းသက္လာတဲ့ ကုိကုိ
ေမာင္ႏွမေတြအားလံုးရဲ႕ ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပ ကိုကို
ဥာဏ္ရည္ျမင့္မားတဲ့ ကိုကို
ပညာေရးကို အဓိက ထားတဲ့ ကိုကို
အလုပ္လုပ္ရင္း ေက်ာင္းတက္ခဲ့တဲ့ ကိုကို
ႏြမ္းပါးတဲ့ကေလးေတြကို ပညာသင္စရိတ္ေထာက္ပံ့ေပးတဲ့ ကိုကို
စာမလုိက္ႏိုင္တဲ့သူေတြကို အိပ္ေရးပ်က္ခံၿပီး စာသင္ေပးခဲ့တဲ့ ကိုကို
ငယ္ေလ ကိုကို႔ ကို ေလးစားလိုက္တာ။
ေလးစားမႈေတြကေန အခ်စ္ဆိုတာ ေမြးဖြားတတ္သလား ဆိုတာ မသိေပမယ့္ ငယ္ ကိုကို႔ကို ေလးစားရာကေန သိပ္ခ်စ္မိသြားခဲ့ပါတယ္။
အပ်င္းထူတဲ့ ငယ့္ကိုေတာ့ ကိုကို ခ်စ္ေပမယ့္ စိတ္တိုင္းမက်ခဲ့ဘူးေနာ္ ။
ပညာေတြသင္၊ ဘြဲ႕ေတြယူထားၿပီး ဘာမွ အသံုးမခ်ဘဲ ေယာင္၀ါး၀ါးလုပ္ေနခဲ့တဲ့ ငယ့္ကို ကိုကို သေဘာမက်ခဲ့ဘူး။
ကိုကို ေျဖခိုင္းတဲ့ စာေမးပြဲေတြ ၊ ေလ့လာခိုင္းတဲ့ သင္ခန္းစာေတြကို ငယ္ စိတ္ပါလက္ပါ မလုပ္တဲ့အတြက္ ကိုကို ငယ့္ကို ဆူခဲ့တယ္။
ငယ္ကလည္း ငယ္ပါပဲေလ။
listening skill တက္လာဖို႔ရည္ရြယ္ၿပီး ဇာတ္ကားတစ္ကားကို ကိုကိုက ၾကည့္ခိုင္းတဲ့အခါမွာ ငယ္က ဘာသာစကားေလ့လာဖို႔ထက္ Subtitle မွာ ဗမာစာတန္းထိုးကိုေျပာင္းၿပီး ဇာတ္လမ္းရဲ႕ ရသကိုပဲ ခံစားခ်င္ခဲ့တာ။
အြန္လိုင္းက်ဴတိုရီရယ္ေတြကို လုပ္ခိုင္းတဲ့အခ်ိန္မွာ မ်က္လံုးစံုမွိတ္ၿပီး သီခ်င္းနားေထာင္ေနတတ္ခဲ့တာ။
ႏိုင္ငံတကာအသိအမွတ္ျပဳစာေမးပြဲေတြ ေျဖဖို႔ထက္ လက္ရွိကစားေနတဲ့ ဂိမ္းတစ္ပြဲေအာင္ဖို႔ကို အားထုတ္ေနခဲ့တာ။
ကမာၻမွာ ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲသိဖို႔ ဖတ္ခိုင္းတဲ့ ႏိုင္ငံတကာသတင္းစာေတြထက္ ေကာလာဟလအတင္းေတြကို စိတ္၀င္စားတတ္ခဲ့တာ။
"ငယ့္ကို ကိုကိုရဲ႕ ပါရမီျဖည့္ဘက္ ျဖစ္ေစခ်င္တာ" လို႔ တဖြဖြေျပာခဲ့တဲ့ ကိုကို႔စကားကိုလည္း ေပါ့ေပါ့တန္တန္ပဲ သေဘာထားခဲ့မိတယ္။
“ငယ္ ကိုကို႔စကားကို နားမေထာင္ရင္ ကိုကို ထားခဲ့မွာ” လို႔ ေျပာခဲ့တာကိုလည္း က်ီစယ္တယ္လို႔ ထင္ခဲ့မိတယ္။
တကယ္ထားခဲ့ေတာ့မွ ငယ္ တုန္လႈပ္ခဲ့ရတာပါ ကိုကို။
ကိုကုိ က လံုး၀ ေျခရာေဖ်ာက္သြားခဲ့တယ္ေနာ္။
အဲဒီေတာ့မွ ကိုကို႔ ကို ငယ္ သိပ္ခ်စ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ပိုၿပီး သိလိုက္ရတယ္။
ခံစားလိုက္ရတာ ကိုကိုရယ္။
လြမ္းလိုက္ရတာ။
ကိုကို တစ္ေယာက္တည္းပဲ ရွိတဲ့ ငယ့္ ျပကၡဒိန္ထဲမွာ ကိုကို ႐ုတ္တရက္ေပ်ာက္သြားတဲ့အခါ
မနက္မိုးလင္းတိုင္း အျပန္အလွန္ ပို႔ေနက် message ေလးေတြ ၀င္မလာေတာ့တဲ့အခါ
အြန္လိုင္းတက္တိုင္း ငယ့္ အေကာင့္မွာ စိမ္းေနတဲ့ ကိုကို႔နာမည္ေလး မေတြ႕ေတာ့တဲ့အခါ
ညတိုင္း ျမည္ေနက် ဖုန္းသံေလး မၾကားရေတာ့တဲ့အခါ
ငယ္ ေလ မေနတတ္ခဲ့တာ အမွန္ပါ။
အလြမ္းဆုိတဲ့အရသာ ဒီေလာက္ျပင္းရွမွန္း ငယ္ ထင္မထားဘူး ကိုကို
လူးလိမ့္ေနေအာင္ ခံစားရတယ္
ငိုလို႔ ငိုမိမွန္းမသိေအာင္ က်လာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔
ရင္ထဲမွာ လႈိက္တက္လာတဲ့ ခံစားခ်က္
ရင္နင့္တယ္ ဆိုတာ ဒါမ်ားလားလို႔ ငယ္ေတြးမိပါရဲ႕။
ငယ္ သိပ္လြမ္းတယ္ ကိုကို။
ခံစားရတဲ့ ေ၀ဒနာက ေျပာမျပတတ္ေလာက္ေအာင္ပါပဲ။
ဆိုးရြားလြန္းပါတယ္ေလ။
ဒါေပမယ့္လည္း ..
ဒါေပမယ့္လည္းေပါ့ .... ကိုကိုရယ္
ငယ္ ကိုကို႔ကို ဘယ္ေလာက္ပဲလြမ္းလြမ္း ငယ့္ ဘ၀ကို အလြမ္းထဲမွာ နစ္ျမဳပ္မခံပါဘူး။
ငယ့္ နားကေန ကိုကို ထြက္သြားခဲ့ေပမယ့္ ကိုကို႔ စကားေတြကို ငယ္ ေမ့လို႔မျဖစ္ဘူးေလ။
ကိုကို ဘယ္ေနရာပဲ ေရာက္ေနေန ငယ္ ဘယ္ေနရာမွာပဲ ရွိရွိ ခံယူခ်က္ေတြ ဦးတည္ခ်က္ေတြ တူေနမယ္ဆိုရင္ ငယ္တို႔ အတူတူရွိေနၾကတယ္လို႔ပဲ ငယ္ ယံုၾကည္ထားပါတယ္။
ကိုကို သိပ္ျဖစ္ေစခ်င္ခဲ့တဲ့ စိတ္ထားျပည့္၀၊ ထက္ျမက္ၿပီး အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္ရြက္ႏိုင္တဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ ငယ္ ႀကိဳးစားရဦးမယ္ေလ။
ေစတနာက လူတိုင္းနဲ႔ ထိုက္တန္တယ္ လို႔ ေျပာခဲ့တဲ့ ကိုကို႔ကို ငယ္က ေထာက္ခံခဲ့ဖူးတယ္ေနာ္
အဲဒီစကားကို လက္ေတြ႕ က်င့္သံုးႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္ ကိုကို။
အယုတ္ အလတ္ အျမတ္မေရြး လူတိုင္းအေပၚမွာ ေစတနာထားမယ္။
ပညာပါရမီေတြ ျဖည့္ဆည္းမယ္။
အားနည္းတဲ့သူကို ကူညီမယ္။
လမ္းမွားေရာက္မယ့္လူေတြကို လမ္းမွန္ဘက္ကို ဆြဲေခၚမယ္ ေလ။
လက္လွမ္းမီရာ ပရဟိတလုပ္ငန္းေတြမွာ ေစတနာ့၀န္ထမ္းအျဖစ္ တတ္စြမ္းသေရြ႕ လုပ္ေပးေတာ့မယ္လို႔ ငယ္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။
အခ်ိဳ႕ကေျပာၾကတယ္ ကိုကို။
“လြမ္းစရာရွိရင္ နာစရာနဲ႔ ေျဖရတယ္” တဲ့။
ငယ္ကေတာ့ သိပ္လြမ္းေနေပမယ့္ ကိုကို႔ကို စိတ္နာစရာေတြမရွိပါဘူး ။
ကိုကို႔ကို ခ်စ္လို႔ျဖစ္လာတဲ့ ငယ့္ရဲ႕အလြမ္းေတြကို မီးစာလုပ္ၿပီး ေလာကႀကီးသာယာမယ့္ မီးေတာက္အျဖစ္ ဖန္တီးပါ့မယ္။
ကိုကို႔ကို လြမ္းရင္ စာၾကည့္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ပဲ ငယ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အားလပ္ခ်ိန္ေတြအားလံုးက စာၾကည့္ခ်ိန္ျဖစ္ခဲ့တယ္ေလ။
ကုိယ္တိုင္က ျပည့္၀ေနမွ အျခားသူေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္မွာမုိ႔လို႔ ထိုက္သင့္တဲ့ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ ငယ္ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားေနပါတယ္ ကိုကို။
ငယ္ သင္ယူတတ္ေျမာက္လာတဲ့ ပညာေတြကိုလည္း လိုေနတဲ့သူေတြကို ျပန္ၿပီး ျဖန္႔ေ၀ေပးရဦးမယ္ေလ။
အခုဆိုရင္
ငယ့္ ႀကိဳးပမ္းမႈနဲ႔ "ေစတနာ" ဆိုတဲ့ ပညာဒါန သင္တန္းေလးက အရွိန္ရေနခဲ့ၿပီ။
ငယ္ သင္ေပးခဲ့တဲ့ တပည့္ေလးေတြကလည္း သူတို႔အားလပ္ခ်ိန္ရတိုင္း ငယ့္ သင္တန္းမွာ ျပန္ကူၾကတယ္ ။
ေရာင္ျပန္ဟပ္တဲ့ ေစတနာေတြျဖစ္မယ္ထင္ပါရဲ႕ ။
ငယ့္ သင္တန္းမွာ အတတ္ပညာတင္မဟုတ္ဘဲ အသိပညာေတြပါ ျဖန္႔ေ၀ေပးေနတယ္။
ငယ္ သင္ေပးလိုက္တဲ့ ကေလးေတြလည္း ေနရာအသီးသီးမွာ အဆင္ေျပေနၾကတယ္။
သူတို႔ေလးေတြ အဆင့္ဆင့္ ျမင့္သြားတာကို ျမင္ရေတာ့ ပီတိဆိုတဲ့ အရသာကိုလည္း ငယ္ ေကာင္းေကာင္း ခံစားတတ္ေနၿပီေလ။
တစ္ခ်ိန္က ကိုကို ျမင္ခ်င္ခဲ့တဲ့ မိုးေရစက္ေတြ ..
ကိုကို အနားမွာ ရွိခဲ့တုန္းက ေခါင္ေနခဲ့တဲ့ မိုးတိမ္တိုက္ေတြ ....
ခုေတာ့ တစိမ့္စိမ့္ ရြာလို႔
ပန္းကေလးေတြလည္း လန္းဆန္းလုိ႔
မိုးေရျဖန္းလို႔ ျမင္ျမင္သမွ် အရာအားလံုး စြတ္စိုလွပလို႔
အခါေတာ့ လြန္ခဲ့ပါၿပီေလ ..
ဒါေပမယ့္ ..
ဒါေပမယ့္လည္း
ဒီဇင္ဘာမွာ မိုးရြာေနပါတယ္
ဒီဇင္ဘာမွာ မိုးရြာေနပါတယ္ ကိုကို ။
♦♦ 2010 ဒီဇင္ဘာလတုန္းက ေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့ Note ေလးပါ ♦♦
သံစဥ္ျဖဴျဖဴ
